¡Deja de lamentarte y crea empresa, sé emprendedor!

"En busca de la felicidad"

Ver En busca de la felicidad 2006 online - Pelicula divx En busca de la felicidad 2006 - Descargar En busca de la felicidad 2006

Chris Gardner

   Christopher Paul Gardner naceu o 9 de febreiro, 1954 Wisconsin un millonario emprendedor, conferencista motivacional e filántropo. Foi a inspiración para a película "The Pursuit of Happyness" interpretada por Will Smith e gañadora dun Oscar.

   Na súa infancia case non tivo modelos masculinos positivos. Dende a ausencia do seu pai Thomas Turner que vivía en Louisiana, ata o seu violento padrastro Freddie Triplett. A pesar de ser un matrimonio infeliz; a nai de Gardner, Betty Jean, foi fonte de inspiración e fortaleza para el. Ela animou a Gardner a crer en sí mesmo y ter confianza en sí mesmo.

   El foi o segundo dunha familia de catro. E tivo moi mala sorte co seu padrastro, xa que súa nai sufría continuas agresións por parte del, incluso esta chegou a ir ao cárcere dúas veces pola súa culpa. Durante eses períodos nos que a nai de Gardner se atopaba no cárcere eles estiveron nun centro de menores, e da segunda vez, tiveron a oportunidade de coñecer a un tío materno que foi como a figura paterna para eles. Unha das persoas, que xunto a súa nai máis influenciou a Gardner. Pero desgraciadamente este tío morreu afogado no río Mississippi.

   Durante a súa vida, interesouse por distintos temas como o racismo, a discriminación en África ou a música, pero finalmente acabaría como médico na Marina Estadounidense de Califronia e o Hospital de veteranos en San Francisco. Alí coñeceu á que sería a súa primeira esposa, Sherry Dyson, coa que pronto cortaría a súa relación debido a que el decidiu abandonar a súa carreira como médico.

   Tres anos máis tarde, cando aínda non tiña o divorcio de Sherry, tería un fillo con Jacki Medina, unha estudante de odontoloxía, e a partir deste momento é onde comeza a película “The Pursuit of Happiness”. Ao seu remate, Chris conseguiu un traballo na Bolsa, pero aínda que non podía vivir dignamente todavía.

   Para sumar a todo o anterior, catro meses despois da marcha da súa muller, regresou para deixarlle a outro fillo, neste caso unha nena. Agora eran tres os que non tiñan onde vivir, e foi grazas á axuda unhas prostitutas e tamén ao reverendo Cecil Williams que puideron saír adiante. Vivían nun refuxio de nais indixentes.

   Gardner traballou duro durante toda a súa vida, e a través dun exame en 1982, obtivo a licencia e un emprego en Dean Witter Reynolds. E a partir de aí estableceu a súa propia firma de bolsa de valores Gardner Rich & Co. En 2006 vendeuna nun trato multimillonario e convertiuse no fundador de Christopher Gardner Internacional Holdings.

   Agora está facendo inversións en Sudáfrica que crearán centos de traballos e introducirán millóns en inversións estranxeiras para a nación. Tamén coopera en varias organizacións filantrópicas que lle axudaron a saír adiante cando el e o seu fillo o necesitaron, así como na creacción de casas de renta baixa e oportunidades de emprego, etc…

   No 2002 recibiu o premio a Pai do Ano, o 25 Premio Anual Humanitario e en 2006 o Premio a Amigos de África.

   E para rematar, na miña opinión creo necesario decir que admiro a este home así como o seu comportamento ante a vida.

Comentario da película "En busca de la felicidad"

   A película “En busca de la felicidad” gústoume moito. Conta  a vida dunha familia cos seus problemas e dificultades.

    Nela podemos ver como as diferentes persoas neste caso a nai e o pai se comportan de forma diferente ante a situación que a vida lles ofrece. Ambos loitan polo seu fillo e a súa felicidade, os dous teñen o mesmo obxectivo, pero cada un ten unha forma de ser e unha maneira de entender a vida diferente que os acaba levando por diferentes camiños.

    Na situación prácticamente de miseria na que se encontran, porque non teñen cartos nin para pagar a casa na que viven, a nai abandona ao seu fillo e ao seu marido. Ao principio ela decide levar o neno consigo, pero tan pronto o pai, Chris, se opón á decisión, ela non loita por estar preto do seu fillo. Despois de que ela marche da casa co fillo, Chris búscaos e cando dá con ela empezan a discutir na rúa e ela dille “ Sí, lo que quiero es irme”. Ela vai tamén en busca da felicidade, pero non se preocupa de encontrala ao lado do seu fillo, xa que finalmente este queda co pai.

   É unha película moi bonita aínda que tamén provoca unha sensación de tristeza sobre todo cando o neno, que a pesar de ser tan pequeno se dá conta da situación na que se encontran.

   O que máis me sorprendeu da película foi o momento no que Chris ten que chegar ata o extremo de facerse unha transfusión de sangue para pagar simplemente a comida do seu fillo.

   O que máis me gustou foi o comezo, cando Chris lle di ao seu fillo “Nunca dejes que nadie te diga que no puedes hacer algo” e tamén, “Si tienes un sueño tienes que protegerlo. Las personas que no son capaces de hacer algo que dirán que tú tampoco puedes. Si quieres algo ve por ello, y punto.”

   Sin duda algunha penso que mereceu a pena ver esta película.

Comprar, tirar, comprar

Obsolescencia programada

A  obsolescencia planificada ou obsolescencia programada é a determinación, planificación ou programación do fin da vida útil dun produto ou servizo,  de modo que este torne obsoleto, non funcional, inútil ou inservible tras un período de tempo calculado con anterioridade polo fabricante ou empresa de servizos durante a fase de diseño de dito produto ou servizo.

 A obsolescencia programada foi desenvolta por primeira vez entre 1920 e 1930, momento no que a produción en masa empeza a forxar un novo modelo de mercado no cal a análise detallada de cada parte do mesmo pasa a ser un factor fundamental para lograr o seu éxito.

O obxectivo da obsolescencia programada é o lucro económico inmediato, polo que o cuidado e o respeto do aire, auga, medio ambiente e tamén do ser humano, pasa a un segundo plano. Cada produto que se volve obsoleto, supón contaminación. Iso é un evidente problema do actual sistema de produción e económico xa que non se axusta á armonía e ao equilibrio da natureza.

Como pensas ti gañar o teu queixo?

TRABALLAR POR CONTA PROPIA.

Vantaxes:

• Poido traballar cando mellor me convén, sen horarios fixos.
• Tento marcar ata onde podo chegar, cales son as miñas metas.
• Síntome máis realizado co meu traballo, maior satisfacción persoal.
• Son eu quen dirixe a actividade, sen someterme ás ordes de ninguén.
• Permite auto organización da actividade e desenvolver a creatividade propia.
• En condicións óptimas, dá lugar a ingresos superiores e polo tanto, maior independencia económica.

 Inconvintes:

• Esixe contar inicialmete con recursos económicos, así como un esforzo persoal importante.
• Non necesariamente está garantizado o éxito, podendo fracasar.
• É importante un axeitado tratamento e administración dos recursos ao longo do tempo.
• Son necesarias a organización e disciplina.
• Pódense dar malos períodos de ingresos.
• Prodúcense debido á inestabilidade cargas emocionais continuamente.

TRABALLAR POR CONTA ALLEA.

Vantaxes:

• O traballador presta os seus servizos retribuídos dentro do ámbito de organización e dirección doutra persoa.
• Permítelle unha maior elección de profesión ou oficio.
• Ten dereito á percepción puntual da remuneración pactada ou legalmente establecida.
• Ten dereito á promoción e formación profesional no traballo, á dignidade, á integridade física e á non discriminación por razón de orixe racial ou étinico, relixión ou convicións, discapacidade, idade ou orientación sexual.
• Ten dereito a vacacións retrituídas, á folga, á reunión e á liberdade sindical.
• En caso de despedimento ten dereito a prestacións por desemprego e á indemnización no seu caso.

Inconvintes:

• A contratación atópase moi condicionada pola situación do mercado laboral, a maior tasa de desemprego, maior dificultade para atopar un traballo.
• Presta servizos baixo a dirección e organización doutra persoa (que se ben antes o puxemos como vantaxe de traballar por conta  allea, tamén se pode considerar un inconvinte por exemplo á hora de desenvolver capacidades e iniciativas individuais propias).
• Os ingresos soen estar establecidos de modo bastante ríxido.
• En momentos de recesión económica sóese acentuar a precaridade no emprego (menores salarios, ausencia de incrementos anuais, xornadas abusivas, menos medidas de seguridade e saúde no traballo, etc…).

SER FUNCIONARIO.

Vantaxes:

• Estabilidade no emprego.
• Percepción do salario con regularidade.
• Menor carga emocional na maioría dos postos de traballo.
• Mellor xornada, xeralmente intensiva, con maiores posibilidades de ocio e convivencia e máis tempo libre.
• Maiores dereitos sociais (excedencias, permisos, axudas, etc…).
• Formación continuada no tempo.
• Ingresos mínimos garantizados.

Inconvintes:

• Tes que superar unha oposición.
• Os salarios atópanse máis regulados que noutras actividades.
• Dáse unha maior rixidez nas tarefas.
• Escasa marxe de manobra individual.
• En tempos de crise son un obxectivo fácil do goberno (para mostra este ano que sofren unha rebaixa salarial media do 5%).

 

¿Quién se ha llevado mi queso?

   O conto ¿Quién se ha llevado mi queso? gústoume moito, porque me fixo pensar na vida e en           como teremos que enfrentarnos ao futuro. Respecto o contido, dicir que non me gustou o comportamento    de Kif , é o máis sinxelo e polo que algunha vez na vida optamos porque a todos nos dá medo enfrentarnos a un reto ou a algo descoñecido. De todas formas, se me tivera que identificar con algunha das dúas persoíñas eu faríao con Kof, penso que cando se produce un cambio se nós queremos seguir adiante o que temos que facer é asumilo e continuar en busca de algo novo.

   Se eres capaz de ver o queixo como algo apreciado, un reto, o teu traballo, a forma que tes de gañar a vida e queres ese queixo obviamente a actitude máis recomendada é a dos ratos. Na miña opinión este libro é unha forma de explicar as distintas actitudes que podes tomar ante os cambios e as súas represalias, é moi interesante.