Randolph Frederick Pausch (1960 – 2008) foi profesor de enxeñería informática e deseño na Universidade Carnegie Mellon en Estados Unidos. Ademais escribiu varios libros, polos cales conseguiu fama mundial, entre eles destacan <>, titulado <>, discurso qe deu en 2007 na Universidade Carnegie Mellon. Finalmente o texto da conferencia adaptouse e ampliouse no libro La última lección.
No verán de 2006, diagnosticáronlle un cancro de páncreas e comezou un tratamento moi agresivo. Despois de moitas operacións de diversos tipos, dixéronlle que era un cancro terminal. Entón comezou un tipo de quimioterapia, coa finalidade de prolongar a súa vida canto pudiera.
No verán de 2006, diagnosticáronlle un cancro de páncreas e comezou un tratamento moi agresivo. Despois de moitas operacións de diversos tipos, dixéronlle que era un cancro terminal. Entón comezou un tipo de quimioterapia, coa finalidade de prolongar a súa vida canto pudiera.
O 2 de maio de 2008, puido ver como se extendera o seu cancro aos pulmóns, así como aos ganglios linfáticos do peito, etc…
O 26 de xuño de 2008, Pausch indicou que estaba considerando a posibilidade de deter aínda máis a quimioterapia, debido aos posibles efectos secundarios adversos.
Pero finalmente o día 25 de xullo de 2008 faleceu a causa do cancro de páncreas aos 47 anos.
Comentario sobre o vídeo:
Este vídeo titulado “La última lección” gústoume moito. Pareceme xenial que haxa persoas como Pausch no mundo. Ten unha forma de entender a súa enfermidade verdadeiramente sorprendente, xa que é capaz de ensinarnos e dárnos unha lección sobre a vida e os nosos soños, a pesar da circunstancia persoal na que se atopa.
Agora que se encontra no final da súa vida, Randy Pausch séntese feliz, porque puido facer todo aquilo que el quería, e cumpriu os seus soños “porque si vives tu vida de la manera correcta, los resultados se harán cargo de ellos mismos y los sueños vendrán a ti…” Aínda que como el di noutra ocasión, para cumprir os teus soños é necesario ter uns bos pais, e el tivoos, de tal modo que en parte foi iso o que lle permitiu ser tan feliz.
O que máis me gustou foi o feito de que el mesmo ensuciara o seu coche novo para facer ver aos seus sobriños que pouca importancia tiña para el todo o material. Tamén me sorprendeu que invitase a todos os seus compañeiros unha semana a Disney World.
Para acabar quero dicir que admiro a súa actitude ante a vida, e que é de verdadeiros valentes mostrar esa integridade sabendo que en poucos meses morrerás, por eso me gusta moito a seguinte foto que para min mostra a persoa que leva dentro Randy Pausch, un heroe.
No hay comentarios:
Publicar un comentario